Tanıyıp tanımamazlığa verenler bu bilgileri bilse de gerçekten tanımayanlar için kısaca özgeçmişinden bahsedelim;
1952 yılında Bolu’nun Seben ilçesinde dünyaya geldi.
1970’te Seben’de öğretmenlik yaptı.
1972’de Sakarya Devlet Mimarlık ve Mühendislik Akademisine başladı.
1976 yılında akademiden birincilikle mezun oldu.
1983 yılına kadar serbest mühendislik ve taahhüt işleri ile meşgul oldu.
1983-1986 yılları arasında Suudi Arabistan’da İnşaat Mühendisi olarak çalıştı.
1994’ten itibaren 10 yıl Bolu Belediye Meclisi üyeliği yaptı.
2004’ün 28 Nisan’ında seçildiği Bolu Belediye Başkanlığı görevini 2019 yılına kadar yani 15 yıl sürdürdü.
Uzunca bir süredir kendisinden haber alınmayan ve hayatını doğup büyüdüğü Seben’de geçiren Alaaddin Bey, geçtiğimiz günlerde AK Parti Seben İlçe Kongresi’nde görüldü.
Kongrede kendisine konuşma hakkı tanınan Yılmaz sözlerine, “Uzun zamandır unutulmuş birisi olarak kendi ilçemde bana böyle bir konuşma şansı verilmesi beni duygulandırdı aynı zamanda heyecanlandırdı” diyerek başladı. Parti içinde yaşanan tartışmalara da değinerek,” Bir ilin il başkanı olabiliriz, milletvekili olabiliriz, belediye başkanı olabiliriz. Ben üç dönem yaptım. Ama şuna düşmemek durumundayız. İl Başkanı tekrar olabilmek için milletvekili tekrar olabilmek için, belediye başkanı tekrar olabilmek için birbirimizi karalamaya birbirimizi yok saymaya son vermeliyiz.” dedi.
UZUN ZAMANDIR UNUTULMAK…
Aslında konuşmasındaki can alıcı cümle buydu. Unutulmak…
Kırgındı, sitemkardı, dertliydi…
Ömrünün yarısından çoğunu siyasetle geçiren, Bolu’ya şehrül-Emin olan birisiydi ve unutulmak onda derin yaralar açmışa benziyordu.
Kısacası Bolu Belediyesi tarihinin tozlu raflarında yer almanın, unutulmanın hüznünü yaşıyordu.
Belediye Başkanlığı süresince çoğu zaman tartışma konusu olmuştu.
Yaptığı iyi hizmetler de vardı, çok tartışma konusu olacak icraatları da…
Seveni de çoktu, sevmeyeni de…
Aslında menfi sevenleri demek istedim.
Konuşmalarının birçoğu olay olmuştu…
Her gittiği yerde el üstünde karşılanmıştı…
İnsanlar etrafında pervaneydi…
Şimdiki başkan Tanju Özcan ile atışmaları ise atma türkülerden farksızdı.
Birbirlerine devamlı laf sokmaya çalışan iki siyasetçi...
Her gününü yüzlerce insanla geçiren, ziyaretlerden ziyaretlere koşan biri için bir anda sakin ve dingin hayata geçmek zor olsa gerek.
Aslında etrafında bulunan yüzlerce insanın sırf menfi çıkarları uğruna yanında olduklarının az da olsa farkındaydı. Samimi olanlar ise sayılıydı.
Kendi partisi içerisinde bile onu arayıp sormayanları görünce böyle bir sitemde bulunmuştu.
Ama siyasetin ne kadar ikiyüzlü olduğunu, koltuktan, elden ayaktan düşünce nasıl bir kenara itilebileceğini de bizlere bir kez daha göstermiş oldu.
Bugün Bolu Belediye Başkanlığı görevini yürüten Tanju Bey de aynı manzara ile karşı karşıya kalacak. Bugün Alaaddin Bey’in “Unutuldum” lafını bundan 20 sene sonra Tanju Bey’den duyarsak şaşırmayalım. Hangi bayrağa selam verdiği bilinmeyen kitlelerle yola çıkılırsa, rüzgar nereden eserse oraya dönenlerle yürünürse sonuç hep bu kapıya çıkacak. “Unutulmak”
Para, mal, mülk, makam, şöhret hepsi geçici sevgili dostlar.
Şimdi tek yapmamız gereken kulaklığımızı takıp Sezen Aksu’dan Sultan Süleyman’ı dinlemek.
Unutulmamanın anahtarı ne mi?
Tarih, geride unutulmayacak eserler bırakanları asla unutturmaz. Sen öl, eserin yaşasın. Eserini gören seni gönüllerde yaşatsın.
